روان‌شناسی سیاسی شخصیت محمد‌رضا پهلوی با تکیه بر نظریة کارن هورنای

برخی از ضروری‌ترین سؤالات سیاسی در‌خصوص اشخاص، نهادها و نظام سیاسی به حوزة روان‌شناسی مربوط می‌شوند و بسیاری از محققان با اتخاذ این رویکرد، به بررسی ابعاد شخصیت و روان‌کاوی رهبران سیاسی برای تحلیل و بررسی وضعیت گذشته، حال و آینده روی آوردند. نگارنده با تطبیق نظریة روان‌شناسی کارن هورنای بر رفتار محمدرضا پهلوی، بر این باور است که عوامل ناهمگون محیطی و اجتماعی دوران کودکی محمدرضا شاه، و نگرش سلطه‌گرایانه و فقدان حمایت و محبت در زندگی منجر به شکل‌گیری راون‌رنجوری و اضطراب اساسی وی شد و شخصیت نابهنجار متأثر از گذشته باعث شد تا در دورة حکومت، با خودشیفتگی، تملق‌دوستی و عقدة خودبزرگ‌بینی، به‌دنبال سلطه بر دیگران باشد. در‌نهایت، ضعف شخصیتی وی باعث شد که نتواند با بهره‌گیری از قدرت موجود داخلی و حمایت‌های خارجی، نظام شاهنشاهی پهلوی را از فروپاشی نجات دهد.